Historia
Soria ma bogatą i fascynującą historię, która sięga czasów przed rzymskich. Pierwszymi mieszkańcami tego obszaru byli Celtowie, którzy założyli potężne miasto Numancja, położone około 8 km na północny zachód od obecnej Sorii. Numancja była znana ze swojego bohaterskiego oporu przeciwko rzymskiej inwazji, która trwała ponad 20 lat i zakończyła się zbiorowym samobójstwem obrońców w 133 r. p.n.e.
Po upadku Numancji, Rzymianie założyli kilka osad w pobliżu rzeki Duero, która stanowiła naturalną granicę między ich prowincją Hispania Citerior a terytoriami Celtów. Jedną z tych osad była Uxama, która znajdowała się na wzgórzu Mirón, gdzie dziś stoi sanktuarium Matki Bożej. Uxama była ważnym ośrodkiem administracyjnym i handlowym, który utrzymywał kontakty z innymi rzymskimi miastami, takimi jak Caesaraugusta (dzisiejsza Saragossa) czy Emerita Augusta (dzisiejsza Mérida)
W V wieku n.e. Rzymianie zostali wyparci przez germańskich Swebów, którzy założyli królestwo w północno-zachodniej Hiszpanii. Swebowie byli jednym z pierwszych ludów, którzy przyjęli chrześcijaństwo i zbudowali wiele kościołów i klasztorów. W VI wieku n.e. na wzgórzu Mirón wzniesiono pierwszą świątynię poświęconą Matce Bożej, która jest uważana za najstarszą w Hiszpanii.
W VIII wieku n.e. Swebowie zostali podbici przez Wizygotów, którzy z kolei zostali pokonani przez Arabów, którzy rozpoczęli ekspansję islamu na Półwyspie Iberyjskim. Soria znalazła się na pograniczu między muzułmańskim emiratem Kordoby a chrześcijańskimi królestwami Asturii i Nawarry. W 869 r. n.e. Soria była centrum buntu Sulajmana ibn Abusa przeciwko emirowi Kordoby, który wysłał swojego syna Hakana, aby go stłumić.
W XI wieku n.e. Soria stała się ważnym i strategicznym punktem ze względu na swoje położenie nad rzeką Duero, która oddzielało chrześcijańskie i muzułmańskie ziemie. W 1085 r. n.e. król Kastylii Alfons VI zdobył Toledo, co spowodowało interwencję Almorawidów, fanatycznych muzułmanów z Afryki Północnej, którzy chcieli zjednoczyć i odnowić islam na Półwyspie Iberyjskim. W 1109 r. n.e. Almorawidzi pokonali i zabili Alfonsa VI w bitwie pod Uclés, co spowodowało kryzys w Kastylii i León.
W 1119 r. n.e. Soria została zdobyta przez króla Aragonii Alfonsa I Zdobywcę, który nadał jej Fuero Breve, czyli zbiór praw i przywilejów dla mieszkańców. W ten sposób Soria stała się jednym z pierwszych miast, które otrzymały fuero, co sprzyjało jego rozwojowi i repopulacji. W 1134 r. n.e. Soria została włączona do królestwa León, a w 1157 r. n.e. do królestwa Kastylii.
W XII wieku n.e. Soria szybko rosła pod rządami króla Kastylii Alfonsa VIII, który był chroniony przez szlachtę soriańską w swoim dzieciństwie i obok której walczył w bitwie pod Las Navas de Tolosa w 1212 r. n.e., która była decydującym zwycięstwem chrześcijan nad Almohadami, następcami Almorawidów. W 1221 r. n.e. Alfons VIII nadał Soria Fuero Extenso, który był jednym z najważniejszych dokumentów prawa średniowiecznego i który służył za podstawę dla Fuero Real. Fuero Extenso opisywał średniowieczną strukturę miasta między lokalną szlachtą (Doce Linajes), mieszczanami (Jurados de Cuadrilla) i okolicznymi wioskami (Sexmeros de la Tierra).
W XIII wieku n.e. Soria była jednym z największych i najbogatszych miast Kastylii, z 35 parafiami i około 8000 mieszkańcami. Soria była również ważnym ośrodkiem kulturalnym i naukowym, gdzie działał słynny poeta i filozof hebrajski Abraham ibn Ezra. W 1270 r. n.e. król Kastylii Alfons X Mądry zwołał w Soria Cortes, czyli zgromadzenie przedstawicieli szlachty, duchowieństwa i miast, które miało za zadanie doradzać i wspierać króla. W 1284 r. n.e. w Soria odbył się ślub króla Kastylii Sancho IV z Marią de Molina, która była jedną z najbardziej wpływowych i szanowanych królowych w historii Hiszpanii.
W XIV wieku n.e. Soria była świadkiem wielu wydarzeń, takich jak: oddanie miasta Beltránowi du Guesclinowi przez Henryka II i następny bunt mieszkańców, oficjalne utworzenie 12 Linii Soriańskich lub obchody krajowych Cortes w 1380 r. n.e. W XV wieku n.e. Soria straciła na znaczeniu po zjednoczeniu Aragonii i Kastylii w 1479 r. n.e. i przede wszystkim po wydaniu dekretu o wygnaniu Żydów w 1492 r. n.e. Do 1530 r. n.e. miasto miało zaledwie około 4500 mieszkańców.
W XVI, XVII i XVIII wieku n.e. Soria utraciła znaczenie polityczne, a wełna była głównym czynnikiem rozwoju miasta. Soria była również miejscem narodzin i śmierci wielu znanych postaci, takich jak poeta Garcilaso de la Vega, malarz Antonio Machado, pisarz Gustavo Adolfo Bécquer czy malarza Francisco de Goya. W 1701 r. n.e. Soria opowiedziała się za Filipem V w wojnie o sukcesję hiszpańską, co spowodowało oblężenie i zniszczenie miasta przez wojska aragońskie i angielskie.
W XIX wieku n.e. Soria była dotknięta przez wojny napoleońskie, wojny karlistowskie i wojny niepodległościowe w Ameryce Łacińskiej, które spowodowały utratę ludności i bogactwa. W 1833 r. n.e. Soria została stolicą nowej prowincji, która obejmowała część dawnego królestwa Soria. W 1837 r. n.e. Soria była oblegana przez wojska karlistowskie, które zostały odparte przez oddziały liberałów. W 1841 r. n.e. Soria była świadkiem powstania zbrojnego przeciwko regencji Baldomera Espartero, który został stłumiony przez generała Diego de Leona. W 1868 r. n.e. Soria poparła rewolucję przeciwko królowej Izabeli II, która doprowadziła do jej obalenia i ustanowienia rządu tymczasowego. W 1872 r. n.e. Soria ponownie znalazła się pod oblężeniem karlistów, którzy próbowali zdobyć miasto pod dowództwem generała Joaquína Elío. W 1874 r. n.e. Soria została oswobodzona przez wojska Alfonsa XII, który przywrócił monarchię Burbonów.
W 1908 r. n.e. Soria otrzymała tytuł miasta od króla Alfonsa XIII. W 1912 r. n.e. Soria była siedzibą pierwszego zjazdu regionalistycznego, który domagał się większej autonomii dla Kastylii. W 1931 r. n.e. poparła proklamację Drugiej Republiki Hiszpańskiej, która wprowadziła reformy społeczne i polityczne. W 1936 r. n.e. była jednym z pierwszych miast, które przystąpiły do hiszpańskiej wojny domowej, która trwała do 1939 r. n.e. i zakończyła się zwycięstwem nacjonalistów Franco. W 1940 r. n.e. Soria była miejscem egzekucji 13 członków ruchu oporu, znanych jako „Los 13 de la fama”. W 1951 r. n.e. Soria była miejscem budowy pierwszej elektrowni atomowej w Hiszpanii, która została zamknięta w 1965 r. n.e. W 1978 r. n.e. Soria była jednym z miast, które poparły nową konstytucję Hiszpanii, która ustanowiła państwo socjalne. W 1983 r. n.e. Soria została częścią nowo utworzonego regionu autonomicznego Kastylii i León
W XXI wieku n.e. Soria jest miastem o bogatej kulturze i tradycji, które stara się rozwijać gospodarczo i społecznie. Soria jest również miastem o silnej tożsamości regionalnej i historycznej, która jest wyrażana przez jego mieszkańców i instytucje. Soria jest miastem, które zachowało swoje dziedzictwo i piękno, ale jednocześnie jest otwarte na nowe wyzwania i możliwości. Soria jest miastem, które warto odwiedzić i poznać.
