Ermita de San Santuario
Ermita de San Santuario jest jednym z najbardziej urokliwych i znanych miejsc w Soria. Jest to świątynia poświęcona patronowi miasta, św. Saturio, który według tradycji żył jako pustelnik w jaskini nad rzeką Duero w VI wieku. Ermita została zbudowana na przełomie XVII i XVIII wieku, wykorzystując naturalne formacje skalne i tworząc harmonijny zespół architektoniczny.
Aby dotrzeć do ermity, trzeba przejść przez most nad Duero i skręcić w prawo, podążając ścieżką wzdłuż rzeki. Po kilkuset metrach dostrzeżemy białą fasadę ermity, która wyróżnia się na tle zielonego krajobrazu. Wejście do ermity jest bezpłatne, ale trzeba zachować ciszę i szacunek dla tego świętego miejsca.
Wewnątrz ermity znajdują się różne pomieszczenia, które warto zwiedzić. Pierwsze z nich to Sala del Cabildo de los Heros, gdzie dawniej odbywały się zebrania bractwa rolników. W tej sali znajduje się czarna figura św. Saturio z końca XIX wieku, do której modlili się chorzy i niepełnosprawni, którzy nie mogli wejść do głównej kaplicy. Następnie przechodzimy do Kaplicy św. Michała, gdzie znajduje się witraż przedstawiający cud, jaki miał miejsce, gdy dziecko spadło z okna do rzeki i zostało uratowane przez św. Saturio. W tej kaplicy znajduje się również obraz św. Anny, pochodzący ze zniszczonej ermity na wzgórzu o tej samej nazwie.
Kolejnym pomieszczeniem jest sala wystawowa, gdzie można zobaczyć panele informacyjne o historii i sztuce ermity, a także wybór płaszczy, które nosi popiersie św. Saturio przy okazji uroczystości. Dalej znajduje się sala mieszkalna santera, czyli osoby odpowiedzialnej za opiekę nad ermitą i relikwiami. W tej sali można zobaczyć, jak żył Santero pod koniec XIX wieku, z jego meblami, naczyniami i przedmiotami codziennego użytku.
Ostatnim pomieszczeniem jest to główna kaplica, gdzie znajduje się ołtarz z relikwiami św. Saturio. Kaplica ta jest wykuta w skale i zamknięta kratą z żelaza. Relikwie są umieszczone w srebrnym relikwiarzu w kształcie głowy, który jest otoczony przez srebrne anioły i kwiaty. Na ścianach kaplicy można podziwiać malowidła z XVIII wieku, przedstawiające sceny z życia św. Saturio i jego cudów. W kaplicy tej panuje atmosfera ciszy i modlitwy, a wierni mogą złożyć ofiary i prośby do patrona miasta.
Monasterio de San Juan de Duero
Monasterio de San Juan de Duero, znany również jako Arcos de San Juan de Duero, to zabytkowy zespół architektury romańskiej, położony na obrzeżach miasta Soria, nad rzeką Duero. Jest to część średniowiecznej sekcji Muzeum Numantyńskiego. Monasterium zostało zbudowane przez Zakon Szpitalników św. Jana z Akki, zwanych również joannitami lub kawalerami maltańskimi, między XII a XIII wiekiem. Z pierwotnego klasztoru zachowały się jedynie kościół i wspaniały krużganek o mieszanych wpływach. Krużganek jest jednym z najbardziej oryginalnych i uznanych dzieł romańskich w Hiszpanii, a jego artyzm polega na różnorodności i bogactwie form architektonicznych.
Aby dotrzeć do monasterium, trzeba przejść przez most nad Duero i skręcić w lewo, podążając drogą wzdłuż rzeki. Po kilkuset metrach dostrzeżemy białą fasadę kościoła, która kontrastuje z czerwoną cegłą krużganka. Wejście do monasterium jest płatne, ale warto zapłacić za bilet, aby podziwiać jego piękno i historię.
Kościół jest prosty, ma jedną nawę i półkolistą apsydę. Nawa jest nakryta sklepieniem kolebkowym o ostrym łuku, a apsyda sklepieniem kopulastym. Wyróżniają się dwa małe budynki przylegające do ściany na początku prezbiterium. W jednym z nich znajduje się baptysterium, a w drugim kaplica z grobem jednego z mistrzów zakonu. Wnętrze kościoła jest skromne, ale zachwycają jego proporcje i harmonia.
Krużganek jest prawdziwym klejnotem monasterium, który przyciąga wzrok i zachwyt. Ma on czworokątny kształt i jest otwarty na niebo. Jego cztery galerie składają się z różnych arkad, które zaskakują swoim skrzyżowaniem i kapitelami rzeźbionymi z fantazją średniowiecza. W galerii północnej znajdują się arkady o łukach ostrym, półkolistym i podkowiastym, które tworzą efekt rytmiczny i dynamiczny. W galerii wschodniej znajdują się arkady o łukach podwójnych, które przypominają te z meczetu w Kordobie. W galerii południowej znajdują się arkady o łukach wielokrotnych, które nawiązują do sztuki arabskiej. W galerii zachodniej znajdują się arkady o łukach łamanych, które zapowiadają styl gotycki. Kapitele krużganka są ozdobione motywami roślinnymi, zwierzęcymi i ludzkimi, a także scenami z Biblii i legend.
