Plaza de Toros
Plaza de Toros to arena do walk byków, która znajduje się w Teruel, w Aragonii. Została zbudowana w latach 1934-1935 przez architekta José Torán de la Rad, z zamiarem stworzenia nowoczesnego i funkcjonalnego obiektu, który mógłby pomieścić około 10 tysięcy widzów. Plaza de Toros jest uznana za Dobro Kultury (Bien de Interés Cultural) w kategorii Zabytek i jest jednym z najważniejszych zabytków o znaczeniu historycznym i kulturowym w Teruel
Plaza de Toros ma kształt eliptyczny i jest zbudowana z cegły i żelbetu. Jej fasada jest inspirowana stylem neomudéjar, który nawiązuje do tradycji architektonicznej Teruelu. Na fasadzie znajdują się elementy dekoracyjne, takie jak ząbki, łuki, kolumny i plafony ceramiczne, które tworzą różnorodne wzory geometryczne i roślinne. Na fasadzie widnieją również herby miasta, prowincji i regionu, a także napisy z nazwami znanych torero, czyli matadorów. Wnętrze areny ma średnicę 50 metrów i jest otoczone przez dwa poziomy trybun, z których górny jest zadaszony. Na trybunach znajdują się loże, balkony i miejsca siedzące, które są podzielone na sektory, rzędy i numery. Na arenie znajduje się również kaplica, gdzie torero modlą się przed walką, a także pomieszczenia dla byków, weterynarzy i personelu.
Ayuntamiento Histórico
Ayuntamiento Histórico to historyczna siedziba Rady Miejskiej Teruel, która znajduje się na Plaza de la Catedral, naprzeciwko katedry. Została zbudowana w latach 1555-1565 przez architekta Martína de Montalbán, z zamiarem stworzenia nowego i reprezentatywnego budynku dla władz miejskich. Ayuntamiento Histórico jest uznane za Dobro Kultury (Bien de Interés Cultural) w kategorii Zabytek i jest jednym z najważniejszych zabytków o znaczeniu historycznym i kulturowym w Teruel.
Ayuntamiento Histórico jest budowlą renesansową, zbudowaną z kamienia i cegły. Jego fasada jest podzielona na trzy poziomy, z których każdy ma inny charakter i dekorację. Pierwszy poziom jest najniższy i najprostszy, i pełni funkcję podstawy dla pozostałych. Na tym poziomie znajdują się trzy wejścia, z których środkowe jest największe i najbardziej ozdobne, z półkolistym łukiem i herbem miasta. Drugi poziom jest najwyższy i najbardziej złożony, i pełni funkcję reprezentacyjną i ceremonialną. Na tym poziomie znajdują się trzy duże okna, z których środkowe jest największe i najbardziej ozdobne, z półkolistym łukiem i balkonem. Nad oknami znajdują się płaskorzeźby przedstawiające sceny z historii miasta, takie jak założenie Teruel, bitwa pod Muret, czy przyznanie fuero. Trzeci poziom jest pośredni i pełni funkcję łączącą i dekoracyjną. Na tym poziomie znajdują się trzy niewielkie okna, z których środkowe jest największe i najbardziej ozdobne, z półkolistym łukiem i herbem królewskim. Nad oknami znajdują się fryzy z motywami geometrycznymi i roślinnymi, typowymi dla sztuki mudéjar.
Wnętrze budynku jest podzielone na różne pomieszczenia, takie jak sala plenarna, sala sesji, sala protokołowa, czy sala archiwum. W tych pomieszczeniach można podziwiać zabytkowe meble, obrazy, rzeźby i dokumenty, które świadczą o historii i kulturze miasta. Wśród nich warto wymienić obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, dzieło Juana Garcíi Martíneza, rzeźbę św. Jerzego, patrona miasta, dzieło Aniceto Marinas, czy dokumenty związane z fuero, czyli przywilejem prawnym i podatkowym nadanym miastu przez króla Alfonsa II w 1176 roku.
