Torre Mudéjar de El Salvador
Torre Mudéjar de El Salvador to wieża kościelna, która znajduje się przy kościele San Pedro w Teruel. Jest to jeden z najpiękniejszych i najbardziej reprezentatywnych przykładów sztuki mudéjar w Hiszpanii, a także jeden z czterech zabytków mudéjar w Teruel i Saragossie, wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1986 roku. Wieża ta została zbudowana w pierwszej połowie XIV wieku i ma wysokość ponad 40 metrów. Jest to wieża-puerta, czyli wieża, która pełniła również funkcję bramy wjazdowej do miasta, ponieważ znajdowała się przy dawnej Puerta de Guadalaviar, jednym z głównych wejść do średniowiecznego Teruel.
Wieża ta wyróżnia się swoją bogatą dekoracją z cegły i ceramiki, która tworzy różnorodne wzory geometryczne, roślinne i epigraficzne. Wieża składa się z trzech kondygnacji, z których dwie dolne są zbudowane w stylu mudéjar, a górna w stylu neoklasycznym. Pierwsza kondygnacja ma kształt kwadratu i jest ozdobiona pasem ząbków i ostrołukowymi oknami z ciekawymi motywami na bokach. Druga kondygnacja ma kształt ośmiokąta i jest bogato zdobiona arkadami, ząbkami i kolumnami z ladrillo aplantillado, czyli cegły formowanej na szablonie. Na narożach wieży widoczne są również krzyże z wieloma ramionami, tworzące romby i koła. Trzecia kondygnacja jest otwarta na wszystkie strony półkolistymi oknami i zwieńczona piramidalnym hełmem.
Wewnątrz wieży znajduje się Centrum Interpretacji Architektury Mudéjar Turolense, które opowiada o historii i znaczeniu tej sztuki, która powstała w wyniku współistnienia chrześcijan, muzułmanów i żydów na Półwyspie Iberyjskim i charakteryzuje się wykorzystaniem cegły, ceramiki i drewna jako materiałów budowlanych i dekoracyjnych. W centrum można zobaczyć film, który przedstawia w skrócie fabułę legendy kochanków z Teruel, którzy są związani z kościołem San Pedro, a także wystawę poświęconą kulturze mudéjar w Teruel, która jest dziedzictwem światowym UNESCO. Z wieży można również podziwiać piękny widok na miasto i jego okolicę.
Escalinata neo-mudejar
Escalinata neo-mudejar to monumentalna konstrukcja, która znajduje się w Teruel, w Aragonii. Została zbudowana między 1920 a 1921 rokiem przez inżyniera José Torán de la Rad, z zamiarem połączenia dworca kolejowego z centrum miasta, pokonując 26 metrów różnicy wysokości. Escalinata neo-mudejar jest inspirowana dwoma najważniejszymi stylami artystycznymi Teruel: architekturą mudéjar i modernizmem. W 2008 roku została uznana za Dobro Kultury (Bien de Interés Cultural) w kategorii Monument.
Escalinata neo-mudejar składa się z trzech segmentów, które są połączone ze sobą przez dwa niewielkie placyki. Pierwszy segment jest prosty i ma 52 stopnie. Na jego środku znajduje się altorelief przedstawiający kochanków z Teruel, dzieło rzeźbiarza Aniceto Marinas. Nad nim widnieje herb miasta, z bykiem i gwiazdą, symbolami założenia Teruel. Drugi segment jest łukowaty i ma 44 stopnie. Na jego bocznych ścianach znajdują się plafony ceramiczne z motywami roślinnymi i geometrycznymi. Trzeci segment jest również łukowaty i ma 44 stopnie. Na jego bocznych ścianach znajdują się plafony ceramiczne z motywami heraldycznymi i epigraficznymi. Na końcu tego segmentu znajduje się Paseo del Óvalo, gdzie znajduje się fontanna z rzeźbą byka.
