Palacio del Marqués de Dos Aguas
Palacio del Marqués de Dos Aguas, znany również jako Pałac Markiza Dwóch Wód, to prawdziwa klejnot architektury barokowej i rokoko w Walencji. Znajduje się w centrum historycznym Walencji, pomiędzy ulicami Poeta Querol, Calle de la Cultura i Calle de San Andrés.
Pałac został zbudowany w 1740 roku na zlecenie Markiza Dwóch Wód i służył jako dom dla rodziny Dos Aguas, jednej z najbogatszych rodzin w Walencji w tamtym czasie. Pałac jest wynikiem radykalnej przebudowy dawnego domu szlacheckiego w stylu gotyckim, który był własnością rodziny Rabassa de Porallós. Rodzina ta nabyła tytuł markizatu Dwóch Wód w 1699 roku, który został przyznany rodzinie przez Karola II.
Budynek jest zorganizowany wokół dziedzińca i ma wieże na narożnikach. Jego fasady wznoszą się na dwóch wysokościach nad cokołem odpowiadającym podziemiu i parterowi. Na jednym z boków otwiera się główne wejście, wykonane z alabastru pochodzącego z kamieniołomów Niñerola w Picassent (prowincja Walencja) – ówczesnego państwa Dwóch Wód – przez Ignacio Vergara na podstawie projektu Hipólito Rovira.
Wejście jest ozdobione obrazem Dziewicy Różańcowej, dziełem Francisco Molinelli, umieszczonym w niszy, która pozwala na otwarcie za pomocą przesuwanych drzwi. Z niszy spływają dwa strumienie wody, nawiązujące do tytułu markizów, z dwoma atlantami po bokach symbolizującymi rzeki, co daje efekt dekoracyjny o rozpaczliwej zmysłowości.
Obecnie pałac jest miejscem, w którym mieści się Narodowe Muzeum Ceramiki i Sztuk Użytkowych González Martí.
Adres: Calle Marqués de Dos Aguas, 46002 Valencia.
Torre del Miguelete
Torre del Miguelete, znana również jako El Miguelete lub Torre del Micalet, to dzwonniczy wieża katedry w Walencji, Hiszpania. Jest to jeden z najbardziej charakterystycznych symboli architektury i miasta Walencji.
Budowa wieży rozpoczęła się w 1381 roku i zakończyła w 1429 roku. Ze względu na jej złożoność i długie lata budowy, była kierowana kolejno przez kilku mistrzów budowlanych; pierwszym z nich był Andrés Juliá, od 1381 roku. Inni to José Franch (1396), Pedro Balaguer (1414, budowniczy Torres de Serranos) aż do Martína Llobeta (1425), ostatniego z architektów, którzy pracowali nad budową. Później dodano dzwonnicę (1660-1736).
Torre del Miguelete jest wieżą w stylu gotyckim, ma 51 metrów wysokości do tarasu, tyle samo co jej obwód, i łącznie 63 metry. Ma kształt ośmiokątnego pryzmatu i posiada 207 stopni. Przez wiele wieków nazywano ją “Nowym Dzwonem” lub “Dzwonem Katedry”, aby odróżnić ją od “Starego Dzwonu”, wieży o kwadratowym planie i stylu romańskim, która znajdowała się na ulicy Barchilla, a z której murów pozostało niewiele. Stopniowo jej nazwa zmieniła się na “Torre del Miguelete” ze względu na duży dzwon, który bije godziny, nazywany Miguelete.
Początkowo była to oddzielna wieża, a do katedry dołączono ją pod koniec XV wieku, kiedy przedłużono nawę główną budynku. Ma wejście przez portal kątowy ozdobiony archiwoltami i przejście pokryte ciekawymi sklepieniami żeberkowymi. Wieża dzieli się na cztery ciała. Pierwsze ciało jest masywne, pozostawiając tylko otwór dla spiralnej klatki schodowej. Drugie ciało ma sklepione pomieszczenie, które było dawnym “Więzieniem” lub Azylem Katedry z jednym oknem zewnętrznym. Trzecie ciało to “Dom Dzwonnika”, kolejne sklepione pomieszczenie podobne do poprzedniego, choć większe i z dwoma oknami.
Adres: Plaza de la Reina, 46001 Valencia, Hiszpania.
